دوربین دیجیتال را بشناسیم - آشنای با گذینه ها و تنظیمات منوی دوربین

عکاسی. هنر دیدن. هنری که از روز اول پیدایش‌اش پیوندی جدایی ناپذیر با فناوری و علم داشته است. البته در عکاسی، بدون دانش حداقلی از فناوری به کار رفته در دوربین و چاپ، نمی‌توان به بالاترین سطح این هنر رسید. لزوم تسلط بر تمام توانایی‌های دوربین پس از انقلاب دیجیتال و هجوم فناوری‌های پیشرفته و مفید دوچندان شده است. با ما همراه باشید تا در چند مقاله‌ی پیوسته با دوربین دیجیتال و اصولی پایه‌ای عکاسی دیجیتال آشنا شویم.

بخش اول: دوربین دیجیتال را بشناسیم

این راهنما برای کسانی نوشته‌ شده است که می‌خواهند بیشترین کارایی را از دوربین خود بگیرند. چه دوربین‌های DSLR، چه دوربین‌های نیمه‌حرفه‌ای و چه دوربین‌های خانگی و کوچک. اگرچه این مقاله راهنمای کاملی برای استفاده‌ی تازه‌کارها است اما می‌تواند راهنمای خوبی برای تسلط هرچه بیشتر بر دوربین و یادآوری برخی اصول و امکانات برای عکاسان با تجربه‌تر نیز باشد.

زمانی را به یاد می‌آورم که پس از خرید اولین دوربین جدی! خود چقدر وحشت زده بودم و چقدر مقاله‌ای ساده مثل این که خالی از اصطلاحات سنگین و فوق تخصصی است می‌توانست مرا در آغاز یاری دهد. در مقاله‌ی پیش رو شما کنترل‌های کلیدی دوربین خود را خواهید شناخت، با کارایی آنها آشنا خواهید شد و مهم‌تر از همه یاد خواهید گرفت که چطور از آن‌ها جهت گرفتن تصاویری عالی استفاده کنید. این مقاله را با دقت بخوانید تا روش کنترل نور‌دهی را جهت ثبت تصاویری کاملا متعادل کشف کنید، راه درست تنظیم دیافراگم و سرعت شاتر را بیاموزید، یاد بگیرید چه زمانی و چگونه از فلش استفاده کنید و بسیاری مطالب دیگر. ما همچنین به شما خواهیم آموخت که چطور یک لنز را انتخاب کرده و از آن استفاده کنید و چطور بیشترین بهره را از نرم‌افزار‌های ویرایش عکس وچاپگر‌ها ببرید. امیدواریم ازین مقاله‌ لذت برده و تصاویری که پس از آن ثبت می‌کنید را با ما به اشتراک بگذارید.

بخش اول: دوربین خود را تنظیم کنید

طبیعی است که هیجان زده باشید و نتوانید برای شروع عکاسی صبر کنید، اما پیش از آن صرف چند دقیقه وقت برای یادگیری تنظیم دقیق دوربین می‌تواند مفید باشد. این کار نه تنها باعث صرفه‌جویی در وقت و انرژیتان در بلند مدت می‌شود، بلکه کمک می‌کند با پیکر‌بندی رابط کاربری دوربین‌تان، توانایی‌هایش، کارایی‌هایش و مشخصاتش بیشتر آشنا شوید. با کمک راهنمای تنظیم سریع دوربین که پیش روی شماست، این کار فقط چند دقیقه زمان می‌برد.

کیفیت بالای عکس را انتخاب کنید

وقتی پای فرمت فایل عکس پیش می‌آید، ترجیحا با فرمت Raw عکاسی کنید تا JPEG.

با کمک اطلاعات دقیق و کاملی که با فایل غیرفشرده‌ی Raw ثبت می‌شود، می‌توانید در صورت لزوم انعطاف بیشتری در ویرایش عکس پس از عکاسی‌ داشته باشید. ( در بخش هفتم توضیحات جامعی بر فایل RAW خواهیم داشت ). سعی کنید حساسیت ISO را تا جای ممکن پایین نگه دارید. ایزوی ایده‌آل بین 100 تا 400 است. چرا که ایزوی بالا باعث ایجاد نویز در تصاویر می‌شود.

– نکته‌: حد ایزوی ایده‌آل بستگی مستقیم و بسیار کاملی به نوع دوربین، سایز حسگر و فن‌آوری روز دارد. برای مثال ممکن است در شرایط نوری یکسان دوربینی در ایزوی ۳۲۰۰ نویز کمتری نسبت به ایزوی ۴۰۰ در دوربینی قدیمی‌تر یا با حسگر کو‌چک‌تر داشته باشد. حتی نوع نور نیز در ایزو موثر است. برای مثال گاهی ایزوی ۶۴۰۰ در دوربین فول فریم فوق‌العاده‌ی 6D کانن ولی در نور مناسب، نویز کمتری از ایزوی ۳۲۰۰ اما شرایط نوری نامناسب تولید می‌کند.

برای شروع، فعلا تراز سفیدی یا White Balance را روی حالت خودکار( AWB) بگذارید.

هرچه به جلو پیش بروید اعتماد به نفس بیشتری برای استفاده از حالت‌های دیگر به دست‌ خواهید آورد.

حالت نوردهی مناسب را انتخاب کنید

دوربین‌های DSLR حالت‌های مختلفی از تنظیمات نوردهی را در اختیار شما می‌گذارند. از حالت تمام خودکار (مثل دوربین‌های خانگی و غیر حرفه‌ای)، تا حالت تمام دستی.

درحد مابین این دو حالت افراطی، دو حالت‌ محبوب و پرکاربرد نیمه خودکار وجود دارند. حالت‌های تقدم دیافراگم و تقدم شاتر که کنترل زیادی را برای بروز خلاقیت فراهم می‌آ‌ورند. در حالت تقدم دیافراگم، شما عدد دیافراگم مناسب ( میزان نور ورودی به حسگر-م) را انتخاب می‌کنید و دوربین به طور خودکار سرعت مناسب شاتر را جهت ثبت تصویری با نور مناسب تنظیم می‌کند. در حالت تقدم شاتر قضیه برعکس است. به این معنی که شما سرعت مناسب شاتر را انتخاب کرده و دوربین‌تان درباره‌ی دیافراگم مناسب تصمیم می‌گیرد. می‌بینید چقدر ساده است؟

حالت مناسب نورسنجی را انتخاب کنید

گزینه‌های نورسنجی بسته به مدل دوربین متفاوت است. اما سه نوع نورسنجی متداول بین تقریبا تمامی دوربین‌ها، نورسنجی چند منطقه‌ای ( با نام‌های Multi-zone یا evaluative یا Matrix نیز شناخته می‌شود)، نور سنجی مرکزی ( Centre-weighted ) و نور سنجی نقطه‌ای (Spot) هستند. حالت نور سنجی چند ‌منطقه‌ای تمام صحنه را در نظر می‌گیرد و بر طبق آن نور مناسب را تنظیم می‌کند. این حالت بسیار دقیق است و در بیشتر موقعیت‌ها کاربرد دارد. حالت نورسنجی مرکزی، %۶۰ مرکزی فریم را در نظر می‌گیرد و بیشتر مناسب عکاسی پرتره است. اما نورسنجی نقطه‌ای یک نقطه‌ی خاص را در نظر می‌گیرد و معمولا دقیق‌ترین حالت است.

دیافراگم و سرعت شاتر را تنظیم کنید

سرعت شاتر و عدد دیافراگم نه تنها زمان و میزان نور ورودی به دوربین را کنترل می‌کنند، بلکه اثر مستقیم و تعیین کننده‌ای بر شکل نهایی تصویر دارد ( عکس چطور به نظر برسد). دیافراگم برای تنظیم عمق میدان به کار می‌رود. عمق میدان میزانی از صحنه است که در ناحیه‌ی فوکوس قرار دارد و واضح است. اگر می‌خواهید پس‌زمینه محو شود، به دیافراکم باز مثل F2.8 یا F4 نیاز دارید. اگر می‌خواهید همه چیز از جلو تا عقب و از نزدیک تا دور واضح باشد، باید از دیافراگم‌های بسته مثل F22 استفاده کنید. سرعت شاتر باعث می‌شود اجسام متحرک ثابت یا محو شوند. با سرعت شاتر کم مثل 2 ثانیه حالت Motion Blur و القای حس حرکت را خواهیم داشت. اما با سرعت بالا مثل 200/1 ثانیه اجسام متحرک در لحظه ثابت می‌شوند.

نکته‌: سرعت بالای شاتر باعث خنثی کردن لرزش دست می‌شود.

حالت فکوس و نوع شاتر زنی Drive را تنظیم کنید

برای اطمینان از ثبت تصاویری بسیار شارپ و واضح، دوربین‌های ‌DSLR حالت‌های مختلف فوکوس را ارایه می‌دهند. دوحالت اصلی شامل تک شات ( Single-Shot) برای عکاسی مناظر و سوژه‌های ثابت و ساکن و حالت فوکوس پیاپی ( Servo یا Continious) برای عکاسی از سوژه‌های متحرک است.

بیشتر دوربین‌ها چندین نقطه‌ی فوکوس دارند که می‌توان به صورت دستی آنها را انتخاب کرد.

حالت شاتر زنی یا Drive Mode به شما امکان این انتخاب را می‌دهد که با هر بار فشردن دکمه‌ی شاتر یک بار عکس بگیرید یا با هر بار فشردن شاتر چندین عکس پشت سر‌هم گرفته شود.

همچنین با این تنظیمات می‌توانید به دوربین بگویید با فشردن دکمه‌ی شاتر در همان لحظه عکس را بگیرد یا این کار را با تاخیری ۲ یا ۱۰ ثانیه‌ای انجام دهد.

نکته‌: گاهی در ثبت تصاویر با زمان بالا یا همان Long Exposure حتی اگر دوربین بر روی سه پایه باشد، لرزش حاصل از فشردن دکمه‌ی شاتر عکس را محو می‌کند. برای جلوگیری از این کار می‌توان از حالت تاخیر ۲ ثانیه استفاده کرد.

یک عکس تست بگیرید

حالا که دوربین را تنظیم کردید وقت آن رسیده که اطمینان حاصل کنید از LCD دوربین درست استفاده می‌کنید. منظور این است که با استفاده از دکمه‌ی زوم، عکس نشان داده شده بر نمایشگر پشت دوربین را بزرگ‌نمایی کنید تا با چک کردن نقاط مختلف آن، از شارپ بودن یا میزان نویز مطلع شوید. همچنین سعی کنید خود را عادت دهید برای چک کردن نور‌دهی، از هیستوگرام و جدول تن بهره ببرید. هیستوگرامی که بیشتر بخش‌هایش در سمت چپ باشد نشانه‌ی نور‌دهی کم ( Under-exposure ) و هیستوگرام متمایل به راست نشانه‌ی نوردهی زیاد ( Over-Exposure ) است.

اگر همچنان درباره‌ی کیفیت عکس خود شک دارید، تنظیمات را تغییر داده و یک عکس دیگر تست بگیرید.

دوربین دیجیتال را بشناسیم ( بخش دوم: کاوشی در دوربین)

با یادگیری تنظیمات پایه‌ای دوربین‌تان در مقاله‌ی قبل، اکنون آماده‌ی شروع عکاسی هستید. اما به زودی خواهید خواست از مشخصات دیگر دوربین‌تان نیز نهایت بهره را ببرید.این مقاله را بخوانید تا مهارت و تسلط‌تان بر دوربین بیشتر شود.

حالت‌های نوردهی

انتخاب حالت صحیح نوردهی به شما کمک می‌کند دیگر نگران انتخاب تنظیمات آغازین نباشید و بیشتر بر روی گرفتن عکس‌های عالی تمرکز کنید. دوربین شما تعدادی حالت خودکار ارائه می‌دهد. از جمله حالت نوردهی برای عکاسی اسپرت یا متحرک، کلوزآپ، پرتره و … . اما این حالت‌های خودکار می‌توانند محدود کننده باشند و بهتر است به طور کلی آن‌ها را نادیده بگیریم. اگر به حالت‌های نیمه‌خودکار دوربینتان بچسبید پس از مدتی پیشرفت قابل توجهی را در عکاسیتان مشاهده خواهید کرد.

این حالت که مختص آماتور‌ها است حداقل کنترل را به شما می‌دهد و دوربین‌تان را تبدیل به یک دوربین خانگی و کوچک ساده می‌کند. تمامی تنظیمات نور‌دهی و عکاسی در این حالت توسط دوربین صورت خواهد گرفت.

در این حالت سرعت شاتر و دیافراگم به صورت خودکار تنظیم می‌شود. هر چند شما می‌توانید در صورت تمایل کنترل ایزو، جبران نوردهی و … را در دست بگیرید.

در این حالت شما سرعت شاتر را تنظیم ‌می‌کنید و دوربین دیافراگم مناسب را برای آن محیط و سرعت شاتر مد نظر شما انتخاب می‌کند. این حالت برای عکاسی با سرعت بالا جهت ایجاد حس سکون در اجسام متحرک یا برعکس برای سرعت کم جهت ایجاد حس حرکت و بلور کردن اجسام متحرک ( Motion blur) کاربرد دارد.

در این حالت شما برای گرفتن اثر مد نظر( از جمله کاهش یا افزایش عمق میدان)، میزان بازی دیافراگم ( عددF ) را انتخاب می‌کنید و وظیفه‌ی تنظیم سرعت شاتر برعهده‌ی دوربین است.( برعکس حالت تقدم شاتر).

نکته‌: در هر دو‌حالت شما می‌توانید تصمیم بگیرید که بقیه‌ی تنظیمات از جمله ایزو خودکار باشد یا خیر.

در حالت تمام دستی شما هم سرعت شاتر را تنظیم می‌کنید و هم میزان دیافراگم را که باعث می‌شود کنترل کامل و خلاقانه‌ای را بر عکس داشته باشید. این حالت به شما کنترل کاملی بر تنظیمات مربوط به سرعت شاتر و دیافراگم می‌دهد. زمان عکاسی با این حالت، شاخص سطح نوردهی دوربین، بر روی چشمی یا نمایشگر به شما هشدار خواهد داد که عکس با نور کم یا زیاد خواهد افتاد.

در این حالت که گاهی به صورت مجزا تعریف شده و گاهی در منوی ‌Drive قابل انتخاب است، شاتر تا زمانی که دکمه‌ی آن را نگه داشته‌اید باز می‌ماند. البته لازم بذکر است که در برخی از دوربین ها مد B توسط ریموت کنترل آنها فعال می گردد.

این حالت مناسب عکاسی با زمان بالا (Long Exposure) که نیاز به سرعت شاتری مثلا ۳۰ ثانیه‌ای یا بالاتر دارد مناسب است. از جمله عکاسی در شب.

قالب فایل (File Format)

همانطور که در مقاله‌ی قبلی توضیح دادیم، اینجا دو قالب کلی داریم: JPEG و raw. فرمت JPEG برای عکاسی دیجیتال ساخته شد و اکنون به صورت فرمتی استاندارد در تمامی دوربین‌ها به کار می‌رود و در تمامی تجهیزات مناسب قابل مشاهده است. در مقابل آن، فرمت raw در محصولات هر کمپانی متفاوت است و برای مشاهده و ویرایش آن به نرم‌افزار‌های مخصوص نیاز دارید. بزرگ‌ترین امتیاز raw این است که تمامی اطلاعات رنگ، نور و… را در خود حفظ می‌کند و می‌توان با این اطلاعات در نرم‌افزار‌های مخصوص تصویر را بهتر ویرایش و تصحیح کرد.

همچنین در فایل raw کیفیت %۱۰۰ عکس حفظ می‌شود. در مقابل فایل JPEG سبک است ولی اطلاعات و کمی از کیفیت را از دست می‌دهد.

حساسیت ایزو (ISO)

حساسیت دوربین DSLR شما نسبت به نور با تنظیمات شاخص ISO مشخص می‌شود. برای ثبت تصویر با کمترین نویز ممکن ( نکته: نویز نقاط ریزی است که گاهی در نور کم روی عکس ایجاد می‌شود و باعث کاهش کیفیت عکس می‌شود)، بهتر است با کم‌ترین عدد ایزوی دوربین‌تان عکس بگیرید. اما این کار همیشه ممکن نیست. برای مثال اگر بخواهید در نور کم عکسی با نور مناسب بگیرید، مجبور به استفاده از سرعت کم شاتر می‌شوید. با این کار لرزش دوربین و حرکت اجسام باعث محو شدن تصویر می‌شود. اگر با باز‌ترین دیافراگم ممکن ( بیشترین حجم ورودی نور) که لنزتان اجازه می‌دهد عکاسی می‌کنید، برای بالابردن سرعت شاتر و اجتناب از محوی تصاویر به دلیل لرزش دوربین، مجبور به بالا بردن حساستISO هستید.

تراز سفیدی (White Balance)

در بیشتر موقعیت‌ها می‌شود به تراز سفیدی خودکار(AWB) اعتماد کرد. اما گاهی پیش می‌آید که این حالت قابل اتکا نیست. برای مثال زمانی که در تصویر از چند منبع نور استفاده می‌کنید یا سوژه زیر سایه‌های تیره است، تراز سفیدی خودکار ممکن است پخش رنگ را دچار مشکل کند. برای حل این مشکل، تنظیمات پیش‌فرض مناسب نوع نور عکاسی را انتخاب کنید.

اگر برای عکسی تراز سفیدی دقیق بسیار اهمیت دارد، با فایلraw عکاسی کنید چرا که بعدا می‌شود در نرم‌افزار‌های مخصوص، تراز سفیدی را کاملا تغییر داد.

عملکرد‌های کاستوم ( Custom Functions)

وقتی اولین بار وارد منوی تنظیمات کاستوم دوربین خود می‌شوید، پیچیدگی و تعدد تنظیمات شما را متعجب خواهد ساخت. نترسید. تنظیم برخی از این بخش‌ها باعث می‌شود بتوانید بسیار سریع‌تر از حالت‌های پیش‌فرض عمل کنید. برخی از دوربین‌ها به شما این امکان را می‌دهند که تنظیمات پرکاربرد خود را در منوی دسترسی سریع ( دکمه‌ی Q بر روی برخی دوربین‌ها) ذخیره کنید یا تنظیمات کاستوم مناسب برای موقعیت‌های مختلف را تعیین کنید. برای دانستن این موضوع به دفترچه‌ی دوربین خود مراجعه کنید.

دوربین دیجیتال را بشناسیم ( بخش سوم:نوردهی صحیح)

روزنه یا دیافراگم ( که با عدد F مشخص می‌شود-م)، کنترل می‌کند که چه میزان نور وارد لنز شود. دیافراگم بازتر( عدد F کوچکتر-م) نور بیشتری را وارد می‌کند و دیافراگم بسته، نور کمتر. سرعت شاتر معین می‌کند که شاتر چه مدت باز بماند. دیافراگم و سرعت شاتر به صورت هماهنگ نوردهی مناسب را تعیین می‌کنند و اگر شما یکی را تغییر دهید می‌بایست آن‌یکی را نیز تغییر دهید. برای مثال اگر شما سرعت شاتر را افزایش دهید (که باعث کاهش زمان نور دیدن حسگر و باز ماندن شاتر می‌شود)، سپس مجبورید دیافراگم را بازتر کنید تا همان میزان قبلی( قبل از تغییر سرعت شاتر) نور به حسگر برسد.

مترجم: سرعت و دیافراگم با هم هماهنگ هستند. اگر با تنظیم یکی، باعث شدید نوردهی کم شود، با افزایش نوردهی آن‌یکی، باید این موضوع را جبران کنید.

متغیر دیگری که بر روی نور تصویر اثر می‌گذارد، ایزو(ISO) است. عدد ایزو میزان حساسیت حسگر به نور را تعیین می‌کند. هرچه ایزو کمتر باشد، حساسیت حسگر به نور کمتر شده و در نتیجه تصویر تیره‌تر می‌شود.

مترجم: همیشه سعی کنید حساسیت ایزو را فقط در صورت اجبار بالا ببرید. مثلا وقتی نور حتی با تنظیم سرعت شاتر کم و دیافراگم باز کافی نیست. حتی در دوربین‌های پیشرفته‌ی امروزی نیز ایزوی بالا باعث افزایش نویز و کاهش کیفیت نهایی می‌شود.

برای تخمین دیافراگم، سرعت شاتر لازم و ایزو برای ثبت نور مناسب در عکس، دوربین شما به وسیله‌ی نورسنج داخلی خود، نور منعکس شده از محیط را اندازه‌گیری می‌کند. کلمه‌ی کلیدی اینجا (انعکاس) است. نورسنج دوربین فرض می‌کند که صحنه‌ی مقابلش شامل تمامی تن‌ها می‌شود پس سعی‌ می‌کند آن‌ها را به درستی و کامل به نمایش بگذارد. این بدین معناست که برخی از شرایط نوری دوربین را سردرگم می‌کنند. صحنه‌های تیره Over-Exposed می‌شوند و صحنه‌ها‌ی روشنUnder-Exposed. چرا که دوربین فکر می‌کند تمامی تن‌ها به اندازه‌ی هم در صحنه وجود دارند.

صحنه‌های تیره

نورسنج دوربین تلاش می‌کند نوردهی را بر طبق میانگین تن‌های میانی انجام دهد. وقتی تصویر تیره است و بخش‌های روشن کم هستند،نور سنج بخش‌های روش را به عنوان میانگین در نظر می‌گیرد و تصویر بیش از حد نور می‌گیرد.(Over-Exposed)

صحنه‌های مملواز تن‌های میانی

صحنه‌هایی مثل صحنه‌ی بالا که به طور نسبی بخش روشن، تن‌های میانی و سایه‌های تیره را به اندازه‌ی هم دارند، برای سیستم نورسنجی دوربین شما مشکل زیادی ایجاد نخواهند کرد.

صحنه‌های روشن

مثل اتفاقی که در صحنه‌های تاریک افتاد، دوربین کل صحنه را با میانگین تن‌های میانی در نظر می‌گیرد. پس در نتیجه این صحنه‌ها از جمله صحنه‌های برفی، بخش‌های روشن کمی خاکستری ثبت می‌شوند.

مترجم: منظور این است که دوربین همیشه تصور می‌کند که هر سه نوع نور: روشن، تیره، و متوسط در تصویر وجود دارند و وقتی یکی از این نوع نور بیشتر باشد دوربین سردرگم می‌شود.

چطور هیستوگرام را بخوانیم

شما می‌توانید بر روی نمایشگر دوربینتان هستوگرام را فرا بخوانید( معمولا با فشردن دکمه‌ی Info در حالت نمایش عکس- م). با این کار می‌توانید در مورد پخش تن‌های نور و رنگ در عکس گرفته شده تصمیم بگیرید. محور افقی روشنایی پیکسل‌ها را نشان می‌دهد که با رنج تاریک مطلق در سمت چپ و روشن مطلق در سمت راست مشخص می‌شود. محور عمودی تعداد پیکسل‌های دارای آن شرایط نوری را مشخص می‌کند.

Under-Exposed یا نوردهی کمتر از مناسب

نرسیدن نور کافی به حسگر می‌تواند ناشی از سرعت شاتر خیلی زیاد، دیافراگم خیلی بسته یا هردو باشد. هیستوگرام این تصویر کاملا متمایل به چپ است. این موضوع باعث پدیده‌ی Clipping می‌شود. در Clipping وقتی عکس را چاپ می‌کنیم بخش‌های کم‌نور کاملا تیره چاپ می‌شوند و چزئیات در سایه‌ها از بین می‌روند.

نوردهی مناسب

هیستوگرام در این حالت با تن‌های تصویر شما هم‌خوانی دارد. با نوردهی مناسب صحنه‌های روشن، هیستوگرامی زنگوله ‌شکل در سمت چپ دارند و صحنه‌های تیره هیستوگرامی زنگوله مانند در سمت راست. برای صحنه‌های نور روز، طوری نوردهی کنید که هیستوگرام تا جای ممکن به سمت راست متمایل شود البته زیاده روی نکنید چرا که باعث Clipping می‌شود.

Over-Exposed یا نور دهی بیش از حد

در این حالت بیش از حد لازم نور به حسگر رسیده‌ است. مشاهده کنید که چقدر پخش نور در هیستوگرام به سمت راست هدایت شده‌ است و بخش‌های روشن Clip شده‌اند. اگر این عکس را چاپ کنید بخش‌های روشن کاملا سفید می‌شوند و جزئیات از بین می‌رود.

حالت‌های نورسنجی

این حالت که در دوربین‌های مختلف بسته به شرکت سازنده‌ی آن‌ها با نام‌های matrix, evaluative, multi-segment و pattern metering شناخته می‌شوند، همه در یک هدف کار می‌کنند. این حالت معمولا حالت نورسنجی پیش‌فرض وقتی دوربین را روشن می‌کنید است. در حالت Multi-Zone دوربین صحنه‌ را به چند بخش تقسیم می‌کند تا هر بخش را به صورت مجزا نورسنجی کند. سپس مجموع نتایج را برای نورسنجی کل صحنه در نظر می‌گیرد.

نور سنجی مرکزی نیز کل صحنه را در نظر می‌گیرد ولی بر %60 مرکزی تمرکز دارد. این حالت بیشتر در عکاسی پرتره کاربرد دارد مخصوصا اگر مدل (سوژه) در مرکز کادر باشد. نورسنجی مرکزی می‌تواند به راحتی توسط بخش‌های خیلی روشن یا خیلی تیره گول بخورد! ولی در این حالت پیش‌‌گویی نیاز به تصحیح نور دهی نسبت به حالت چند منطقه‌ای آسان‌تر است.

این حالت دقیق‌ترین حالت نوردهی است چرا که به شما امکان می‌دهد نقطه‌ی کوچک و خاصی از صحنه را برای نوردهی انتخاب کنید. ولی تشخیص نقطه‌ی مناسب با تن میانی که برای نوردهی مناسب است نیاز به تمرین زیاد دارد. برای آسان کردن این موضوع، بسیاری از عکاسان کارت استاندارد خاکستری یا همان Gray Card را در همان شرایط نوری صحنه‌ قرار می‌دهند و بر طبق آن نورسنجی می‌کنند. قیمت این کارت‌ها متفاوت است و در انواع مختلفی در بازار موجود می‌باشد